Nu, vi min petis,
jam do mi venis.

Legu plu el Komento

Hodiaŭ ri vekiĝas je la oka matene per la brua veksonorilo de sia virtuala asistanto. Matenmanĝas la manĝon, kion ĝi preparas al ri kaj ri veturas al la laborejo per sia inteligenta veturilo.

Legu plu el Produktema estonto

Disfalita la civilizo, la manieroj de kompreni la vivon aliiĝis radikale, kaj bone kaj malbone.

La landoj militis en ferocaj militoj por ŝteli la risurcojn al aliaj regionoj, per senespera klopodo por konservi siajn riĉajn vivmanierojn. Malgraŭe la regionoj kaj landoj plej senavantaĝaj rezistis, kaj ili malfaciliĝis iliajn celojn, kiujn la socio malaprobis, do iamaniere la grandparton da risurcoj partigis la reginta klaso. La sklaveco kaj la genocido okazis en multaj landoj kaj regionoj. Sed la tensio neniam ĉesis.

Unu monaton, en la jaro 2050, oni faligis 18 atombombojn en kelkajn partojn de la mondo, kiuj formortigis multajn speciojn kaj malpliigis la homan populacion. La atombombojn estis senkompate faligitaj de potencaj nacioj unu al alia. Eble multaj faris tion pri rabio kaj kiel lasta montro de sia potenco, kvankam ili malaperus iujn minutojn poste; ĉiam fidelaj al sia nacio, ili efektivigis la ordojn.

Legu plu el La socio post la disfalo

La lumo kaŝiĝis post la monto verda; ri havis sufiĉan tempon por iri al sia eta kaj trankvila rifuĝejo. Ri loĝis pacege kaj harmoniege en naturejo.

Iutage trovis ri alian personon en arbaro kie troviĝas proksima al ria rifuĝejo dum ri kolektis berojn. Ri proksimiĝis al la nekonata, kiu rigardis perdite al ĉiuj direktoj. Kiam ŝi ekperceptis rian apudeston, ri salutis rin ĝoje, kaj ili ekparolis.

Ri devenis de urbo serĉanta trankvilan ejon kie ri povis loĝi pace kaj libere. Ambaŭ komprenis sin tre bone jam de la komenco, do ili decidis kunlabori kaj loĝi kune.

La historiojn kiujn ri rakontis pri la urbo estis strangaj. Tie ne estis libereco. La bestoj ne kuris nek flugis libere, sed ili portis ligilojn ĉirkaŭ siaj koloj kaj spiris malpuran aeron. La homoj kiuj direktis tiujn kvarpiedo-bestojn ankaŭ havis mastroj al kiuj ili devis servi.

Kiam ri alvenis al la monto kaj ekkonis ria nova kunulo, ri trovis bonegan vivmanieron. Ri konis la plezuron pri observi la stelojn, pri spiri puran aeron, pri moviĝi libere...